بررسی تأثیر خشکه دار بر کمیت و کیفیت تجدید حیات در یک جنگل حفاظت شده، مطالعه موردی: ماسال، گیلان

یکی از مهم ترین اهداف مدیریت توده های جنگلی، تسهیل استقرار نهال در جنگل ها است که ضامن بقا و تولید مستمر در جنگل است. این پژوهش با هدف آگاهی از تأثیر خشکه دار بر استقرار نهال های راش و ممرز در جنگل های ماسال در استان گیلان انجام شد. به این منظور قطعات نمونه ای برای بررسی تجدید حیات در اطراف 30 اصله درخت شاهد و 30 خشکه دار انتخاب و مشخصه های کمی و کیفی (شکل رویشی ساقه نهال) ثبت شد. علاوه بر آن خشکه دارها نیز از لحاظ نوع گونه، نوع شکستگی و درجه پوسیدگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، فراوانی نهال ها در اطراف خشکه دارها از لحاظ کمی و کیفی (شکل چنگالی) اختلاف معنی داری با درختان شاهد نشان می دهد. در کلاسه های پوسیدگی و پوشش تاجی اختلاف معنی داری در فراوانی نهال ها مشاهده نمی شود، اما طبقات قطری تأثیر معنی داری بر فراوانی نهال ها دارد. از لحاظ کیفی، شکل چنگالی به شکل معنی داری بیش از سایر فرم های رویشی ساقه نهال است. بر اساس یافته های این پژوهش و تأثیر کلی خشکه دارها در استقرار تجدید حیات، توصیه می شود خشکه دارهای قطور به عنوان بستر بذر در مدیریت تجدید حیات طبیعی توده های جنگلی مورد توجه قرار گیرد.